دنیای پلیمر

دنیای پلیمر

دنیای پلیمر

دنیای پلیمر

مواد پخت کننده در صنعت پلاستیک

مواد پخت کننده ترکیبات شیمیایی هستندکه برای تریج یا تسریع تشکیل پیوندهای عرضی در بین زنجیرهای رزین ها مورد استفاده قرار می گیرند.

پراکسیدهای آلی
این ترکیبات ناپایدار برای پخت پلی استرهای غیر اشباع و ایجاد پیوندهای عرضی درگرمانرم هایی مانند پلی اتیلن بکار می روند. پراکسیدهای آلی با تجزیه شدن به رادیکال های آزاد عمل فوق را انجام می دهند. مطابق واکنش های زیر:
ROOR ———— 2RO این رادیکال های با هیدروژن های فعال واکنش داده و رادیکال های پلیمری را تشکیل می دهند که می تواند پیوندهای عرضی ایجاد کند. درنتیجه پراکسیدهای آلی مورد استفاده در صنعت پلاستیک ایجاد پیوندهای عرضی توسط استایرن را در پلی استرهای اشباع نشده آسان می کنند و یا بمنظور بهبود بخشیدن به پایداری ابعادی پلیمرهای گرمانرم مانند پلی اتیلن می توان از سایر پراکسیدهای انتخابی جهت پیوندهای عرضی کربن – کربن استفاده نمود.
بسیاری از این پراکسیدها آنقدر ناپایدارندکه توسط تولیدکنندگانشان با موادی مانند دی متیل فتالات، دی بوتیل فتالات، تری کرزیل فسفات، یا بعضی رقیق کننده های خنثی مخلوط می شوند تا خطرآتش سوزی و انفجار کاهش یابد. اغلب پراکسیدها را در شرایط یخچال نگهداری می کنند. اگر پراکسیدهای آلی در هنگام کار به درستی مورد استفاده قرار نگیرند می توانند بسیار خطرناک باشند. بعضی از آن ها به اصطکاک ، گرما ، تکان خوردن و همینطور آلوده کننده های خارجی حساس هستند و می توانند در اثر این عوامل شعله ور و یا منفجر شوند. بسیار مهم است که پراکسیدها و ترویج کننده ها در ظروفی مطمئن و در محیط مجزا و دور از گیاهان نگهداری شوند. پراکسیدهای آلی و ترویج کننده ها هرگز نباید بطور مستقیم با یکدیگر مخلوط شوند زیرا آتش سوزی و یا انفجار اتفاق می افتد. همیشه ابتدا رزین را با ترویج کننده مخلوط می کنند و سپس به مقدار دلخواه بلورهای پراکسید را به رزین اضافه می کنند. دست اندرکاران نیز باید از تماس با این مواد خودداری کنند در غیر اینصورت حساسیت، ناراحتی ریوی، ضایعات چشم و سخوتگی پوست عارض می شود. در هنگام کار با پراکسیدهای آلی اتفاقات دیگری نیز ممکن است حادث شود. دستورالعمل ها و نکات ایمنی توسط کارخانه های سازنده و آژانس های دولتی (مانند EPA، OSHA) و یا نمایندگی های مستقل (مانند انجمن شیمیدانان صنایع در واشنگتن) و دیگر مراجع انتشار یافته است که به خطرناک بودن این موارد اشاره دارند.
پراکسیدهای آلی زیادی در مقیاس تجاری موجود هستندکه در مقابل گرماحساسیت متفاوتی دارند. یک روش برای تعیین این خاصیت استفاده از زمان نیمه عمرآنهاست. نیمه عمر یک پراکسید انتخابی در یک دمای معین عبارتست از زمانی که نصف پراکسید تجزیه می شود. در هرحال اکثر تولید کنندگان از دمای نیمه عمر ۱۰ ساعته برای مقایسه سرعت تجزیه شدن استفاده می کنند(یعنی دمایی که ۱۰ ساعت طول می کشد تا نصف پراکسید تجزیه گردد). در مواردی تولید کنندگان از دمای نیمه عمر یک ساعته و یا حتی یک دقیقه بعنوان مقایسه استفاده می کنند. یکی دیگر از خواص مهم پراکسیدهای آلی درصد اکسیژن فعالی است که دارند. انتخاب یک پراکسید آلی و غلظت مورد استفاده از آن مشکل بوده و به عوامل مختلفی مانند مسائل ایمنی، بررسی های عملی، نوع رزین ، دمای پخن ، زمان پخت، ضخامت محصول نهایی ، مواد افزودنی دیگر در آمیزه و غیره بستگی دارد. بطور کلی فقط غلظت کمی از پراکسید برای پخت به رزین اضافه می شود ضمناً این غلظت در تعیین سرعت پخت حائز اهمیت بسیار است.

ترویج کننده های از نوع نمک های فلزی و آمینی
این مواد افزودنی که به مقدار بسیارکم بکار می روند سرعت تجزیه شدن پراکسید را از طریق واکنش اکسایش و کاهش سرعت بخشیده و امکان پخت رزین های پلی استر غیر اشباع را در دمای اتاق ممکن می سازند. چنانچه این نمک های فلزی یا آمین ها افزوده نشوند یا دمای پخت خیلی بالا خواهد بود یا زمان پخت طولانی می شود. فوق العاده مهم است که ترویج کننده های فوق و پراکسیدهای آلی در محیطی کاملاً مجزا و به دور از هر گیاهی نگهداری شوند.
نمونه هایی از ترویج کننده های فوق که عموماً برای شتاب داده به پخت پلی استرهای غیر شباع بکار برده می شوند در زیر نشان داده شده است.
کبالت نفتانات
کبالت اکتوآت
منگنز نفتنات
دی متیل انیلین
دی اتیل انیلین
انتخاب صحیح نوع ترویج کننده و غلظت مورد نیاز آن عمدتاً به نوع پراکسید انتخابی و غلظت پراکسید و عواملی مانند نوع رزین ، دما و زمان پخت و دیگر موادافزودنی بستگی دارد مقدار ترویج کننده مصرفی در یک پخت پلی استر برای کنترل سرعت پخت مهم است. معمولاً مقدار بسیرا کمی از ترویج کننده لازم است.

سخت کننده های متیلن دهنده
این نوع مواد پخت کننده  برای پخت رزین فنل فرمالدئید نوالاک فعال بکار می روند. رزین PF نوالاک با فرمالدئید کمتر از نسبت استوکیومتری ساخته می شود تا از ژلاسیون آن جلوگیری گرد. این رزین پس از سرد شدن بصورت پودر در آمده و سپس پودر سخت کننده متیلن دهنده به آن اضافه می شود. در اثرحرارت دادن مجدد رزین، متیلن دهنده تجزیه شده و فرمالدئید آزاد می کندکه فرمالدئید مزبور ماده کافی برای شبکه ای شدن سه بعدی رزین وژل شدن و سخت شدن آن فراهم می کند.معمول ترین ماده سخت کننده که برای پخت رزین PF نوالاک استفاده می شود هگزا متیلن تترامین می باشد که هگزا نیز نامیده می شود. هگزا در اثر حرارت به فرمالدئید و آمونیاک تجزیه می شود. فرمالدئید در شبکه ای شدن نوالاک شرکت می کند.

نظرات 1 + ارسال نظر
حلال پنج‌شنبه 4 مهر 1392 ساعت 14:10

سلام من تازه وبلاگ شما رو پیدا کردم و بابت هرخطی که نوشتید ازتون بسیار ممنونم.ولی نمیشه بعضی از جزوات یا کتاب ها را دانلود کرد.لطفا" این ها روهم به روز کنید.
باز هم بابت این وبلاگ که این همه اطلاعات مفید و پر استفاده داره بی نهایت ازتون ممنونم و بهتون خسته نباشید میگم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد