پلیمر و ترک اعتیاد !!!

پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به تولید نوعی پلیمر قابل تزریق زیر جلدی برای درمان ترک اعتیاد شدند به گزارش گروه علمی و آموزشی «شبکه خبر دانشجو»، دکتر علی اکبر انتظامی، استاد دانشکده شیمی دانشگاه تبریز در این باره گفت: طراحی و سنتز هیدروژل ها و نانو نپارتیکل‌های هوشمند حساس به دما و ایزوپروپیل آکریلات جهت استفاده در سیستم‌های دارو درمانی تزریقی کاشتنی نالترکسون برای ترک اعتیاد با رهش طولانی مدت از جمله اهداف اجرای طرح تولید پلیمر قابل تزریق برای درمان ترک اعتیاد است.وی افزود: هیدروژل‌های پلیمری هوشمند، کاربردهای متعددی در زمینه های گوناگون دارند که تهیه سازمانه‌های آزادسازی هوشمند مواد دارویی یکی از مهمترین موارد کاربردی آنها به شمار می رود.

مجری این طرح پژوهشی با اشاره به روش کار این پلیمر تهیه شده گفت: هیدروژل‌های با حساسیت دمایی منفی از زنجیره‌‍‌های پلیمری شامل گروه‌های تقریباً آب گریز یا شامل ترکیبی از اجزای آب دوست و آب گریز تهیه می شوند.

وی یادآور شد: نالتروکسون داروی ضد مخدری است که نسبت به سایر داروهای مشابه دارای زمان عملکرد طولانی بوده و اثرات نامطلوب جانبی آنها را نیز ندارد.

دکتر انتظامی نیمه عمر فعالیت کوتاه مدت چهار ساعتی، مقبولیت کم توسط بیمار، همکاری کم معتادان به نارکوتیک‌ها در استمرار درمان و عبور اول کبدی و رسیدن مقدار اندکی از دارو به مغز را از جمله برخی مشکلات اساسی استفاده از نالتروکسون به روش‌های معمول عنوان کرد و گفت: البته در حال حاضر سیستم‌های دارو رسانی کاشتنی این دارو نیز وارد بازار شده است؛ که از اثرات طولانی مدت رهش برخوردار بوده و گرچه عوارض جانبی آن کمتر از نوع خوراکی است، ولی به جراحی و کاشت زیرجلدی کپسول نیاز دارد.

وی یادآور شد: تهیه سیستم‌های تزریقی کاشتنی که در آن دارو در پلیمر حامل حساس به دما حل شده و پس از تزریق زیر جلدی به ژل‌های آهسته رهش تبدیل می شود، مورد توجه بیشتری بوده و تحقیقات بسیاری در خصوص سنتز و بررسی ویژگی‌های آن آنجام شده است.

پژوهشگر گروه شیمی آلی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز با اشاره به روش پلیمر تهیه شده قابل تزریق زیرجلدی در دانشگاه تبریز گفت: در این روش سنتز پلیمر قابل تزریق حساس به دما بر اساس پلی ان - ایزوپروپیل اکریلامید، اکریلاهیدووینیل پیرولیدن، تهیه مخلوط پلیمرهای حساس به دما و ph و قابل فرسایش و سازگار با بدن بر اساس پلی ان - ایزوپروپیل اکریلامید و پلی استرهای لاکید - گلیکولید و تهیه سیستم طولانی رهش تزریقی کاشتنی نالترکسون با حداقل عوارض جانبی بر اساس پلیمرهای یاد شده با رهش یک تا دو ماهه مدنظر قرار گرفته است.

به گفته وی، تمامی آزمایشات رهش نالترکسون از این سامانه نوین در محیط آزمایشگاهی انجام شده است. لازم به ذکر است، این طرح تحقیقاتی با همکاری آزمایشگاه‌های شیمی پلیمر، دانشکده شیمی و دکتر ناصر ارسلانی و دکتر سودابه داوران از دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از سوی رویا صالحی، دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشکده شیمی دانشگاه تبریز به انجام رسیده است.